Kees Metselaar

Boerenzoon uit Noord Holland die begin jaren 70 naar Amsterdam kwam om Scheikunde te gaan studeren. Hij maakte zijn studie netjes af in 1980 met hoofdvak microbiologie maar ging er niet mee verder.
Fotografie was in die tijd voor hem niet meer dan een hobby. Hij hield meer van verre reizen maken, niet iets waar je in die tijd mee opgroeide op een boerderij.
Tijdens zijn vervangende dienst bij de zoals dat toen heette organisatie voor ontwikkelingssamenwerking Novib realiseerde hij zich dat hij de fotografie en reizen kon kombineren en er geld mee kon verdienen. Interessanter en leuker dan onderzoek doen op een laboratorium. De Novib was daarom zijn eerste echte klant. Verschillende bladen met buitenlandse onderwerpen volgden en halverwege jaren 80 sloot hij zich aan bij het toen nog erg nieuwe fotobureau Hollandse Hoogte.
De eerste grote buitenland reportage maakte hij in 1985 in de Sudan tijdens de droogte en vluchtelingencrisis in Ethiopië en omringende landen. Het volgende jaar fotografeerde hij de val van de dictator Ferdinand Marcos in de Filippijnen. Daarna volgden reportages over de oorlog in Afghanistan tussen de Soviet Unie en de Afghaanse verzetsstrijders. Novib was nog steeds een goede klant en Hollandse Hoogte verkocht zijn werk uitgebreid in de Nederlandse pers. Hij bleef teruggaan naar de Filippijnen wat in die tijd een betrekkelijk onbekend land was in Nederland. Veel van de onderwerpen die hij toen fotografeerde zoals de schrijnende armoede en grote tegenstellingen tussen arm en rijk en ook de communisten guerilla’s in het noorden en de islamitische opstandelingen op het zuidelijke eiland Mindanao kan je daar nog steeds fotograferen.
Eind jaren 80 besloot hij om zijn basis in Azië te vestigen. Eerst, in 1988, probeerde hij Manila uit maar na een jaar besloot hij om te verhuizen naar het toen nog Britse Hong Kong.
Vanuit die voormalige kolonie fotografeerde hij nog steeds veel in de Filippijnen maar nu ook in de rest van Zuidoost Azië zoals Indonesië, Thailand en Laos en op het Chinese vaste land waar de economische groei begon te exploderen.
In 1991 was hij in Bangladesh toen er een desastreuse cycloon over de kust raasde die meer dan honderddhuizend doden veroorzaakte. Zijn foto’s werden toen vooral door het Franse fotoburo Sygma over de hele wereld verkocht.
Hij bleef ook terugkomen in Indonesië en eind jaren 90 fotografeerde hij het einde van het regime van president Suharto wat gepaard ging met grote en bloedige rellen in Jakarta.
In de jaren daarna fotografeerde hij minder grote nieuwsonderwerpen. Meer dagelijks leven en soms ook voor organisaties en bedrijven.
Veel van zijn werk werd in verschillende tentoonstellingen in Hong Kong tentoongesteld. In 2007 over het verdwijnen van het traditionele leven uit het oude centrum van Hong Kong island. Een paar jaar later over hoe het er uitziet als een supertanker wordt opgeknapt in een droogdok over de grens in China. In 2013 een suksesvolle serie over de Blue Bosporus in Istanbul in Turkije.
In 2002 was hij ook een van de deelnemende fotografen in de prestigieuze ‘Brandhaarden’ tentoonstelling van het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam. Zijn bijdrage waren beelden van de oorlog in Afghanistan in de jaren 80.
In 2009 werd hij aangesteld als ‘lecturer’ op het Journalism and Media Studies Centre van de Universiteit van Hong Kong. Dat bleef hij doen part-time tot aan 2019. Tijdens de corona epidemie besloot hij in 2021 voorgoed terug te keren naar Nederland.