Jan van der Schans

Als vierde kind uit een gezin van acht werd er van hem verwacht dat hij zo snel mogelijk ging bijdragen aan de koste van gezinsonderhoud. Na het doorlopen van MULO A en B begon hij zijn werkzame tijd als jongste bediende op de afdeling bedrijfsinkoop bij de rubberfabriek Vredestein in Loosduinen aangevuld met verschillende avondopleidingen, waaronder de HBS. Na een paar jaar was hij inkoper van vormen, mallen die gebruikt worden voor de fabricage van rubber producten. In 1967 werd hij opgeroepen bij de Koninklijke Luchtmacht. Van zijn diensttijd verbleef hij 16 maanden bij in Duitsland. In 1969 ging hij in dienst van Agfa Gevaert, indertijd één van de grootste filmfabrikanten ter wereld. Hier bestuit hij fotograaf te worden. Hij begon aan de avondopleiding aan de School voor Fotografie en Fotonica, waar hij zowel het vakdiploma fotografie als fotonica behaalde. In 1976 begon hij als zelfstandig fotograaf. Hij maakte vooral kinderfoto’s, huwelijksfoto’s en sportfotografie. Daarnaast vertaalde hij fotoboeken en gaf hij les aan een club van amateurfotografen.
In 1977 begon hij als bureauredacteur fotoboeken bij Elsevier.Groeide door en werd eindredacteur van de Elsevier Focus Foto- en Filmencyclopedie, die in 1981 uitkwam.
In 1982 begon hij als studiofotograaf in Den Haag. Daarnaast startte hij als docent fotografie.Aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag gaf hij les aan grafisch vormgevers. In dat jaar werd ook begonnen met het boek “Werken met Kleuren’ dat in technische zin inging op de overlappingen en verschillen tussen de fotografie, grafische vormgeving, lithografie en de mogelijkheden van drukwerk. Het boek werd jarenlang gebuikt op verschillende opleidingen.
In 1983 begon hij - parttime - hoofdredacteur van het, door Audet Tijdschriften uitgegeven vakblad Professionele Fotografie, dat hij in 1985 overnam. De titel werd P/F, uitgever werd het nieuw opgerichte P/F Publishing B.V. Belangrijke medewerkers waren Herman Hoeneveld en Peter Charpentier. Het motto voor het magazine werd: Van Professionals voor Professionals.
Sinds 1984 was hij lid van beroepsvereniging van fotografen - BFN, wat later opging in DuPho.
In 1987 organiseerde P/F minsamenwerking met o.a. VNU The Comeback of the Picture story, een groot internationaal seminar dat vooral ging over de functie van de fotojournalistiek in de veranderende wereld.
In 1988 stopte hij met de KABK en startte het tijdschrift DigiTales, om vooral ook de toekomst van het digitale beeld te volgen.
Noemenswaard zijn in 1994 de Professional Imaging Tour. Een 13 delig seminar programma op locaties door Nederland, waaraan totaal meer dan 1300 mensen zouden deelnemen In 1997 verscheen het losbladig systeem PIDOC, - Professional Imaging Documentation - waarin alle technische informatie werd opgenomen van de overstap naar digitaal beeld. Na een paar jaar was dat traject volledig overgenomen door de informatie, die gevonden kon worden op het internet.
Tijdens zijn tijd als uitgever/hooofdredacteur was hij onder andere bestuurslid van het Fotofestival Naarden - oprichting 1989, vicepresident van TIPA - Technical Image and Press Association, een internationale organisatie van fototijdschriften en jurylid van onder andere Fujifilm Photo Press Award.
In 1999 fuseerde P/F met Kunstbeeld en ontstond een nieuwe uitgeverij - P/F-Kunstbeeld vof - met zo’n 13 medewerkers en ca. 50 uitgaven per jaar. Tijdschriften en boeken. Internet werd steeds belangrijker en moeilijk in te passen, vandaar dat in 2007 besloten werd de titels te verkopen. Ondertussen was hij ook actief bij de oprichting van het NIDF - Nederlands Instituut Digitale Fotografie in Haarlem, waar hij vanaf 2003 t/m 2017 directeur zou zijn. In 2017 was hij één van de initiators van de Stichting 1000 Foto’s.